- αβάρετος
- [аваретос] εκ. бодрый, неутомимый
Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь). 2014.
Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь). 2014.
αβάρετος — η, ο 1. αυτός που δε βαριέται, ακούραστος: Ήταν άνθρωπος αβάρετος. 2. αυτός που δε χτυπήθηκε, άδαρτος: Στα παλιά χρόνια το γάλα το άφηναν αβάρετο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αβάρετος — (I) η, ο 1. ο πάντοτε πρόθυμος για εργασία, ακούραστος, ακαταπόνητος 2. αυτός που δεν γίνεται ενοχλητικός, βάρος στον άλλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερητ. + βαρετός]. (II) και ητος, η, ο 1. αχτύπητος, άδαρτος 2. αλάβωτος, ατραυμάτιστος 3. «γάλα αβάρετο» … Dictionary of Greek
άβαρος — η, ο [βάρος] 1. ο χωρίς μεγάλο βάρος, ο ελαφρύς 2. επιπόλαιος, ανόητος, «ελαφρύς» 3. αυτός που δεν έχει βάρη (υποχρεώσεις κ.λπ.) και, κυρίως, ο πλούσιος 4. αυτός που δεν βαριέται, ακούραστος, αβάρετος … Dictionary of Greek
ακούραστος — η, ο [κουράζω] 1. αυτός που δεν κουράστηκε 2. αυτός που δεν κουράζεται εύκολα, ακαταπόνητος, αβάρετος … Dictionary of Greek
ακουρασιά — η το να ναι κανείς ακούραστος, αβάρετος: Την ακουρασιά αυτού του ανθρώπου δεν την ξανάδα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)